Επισκόπηση των θέσεων εργασίας και της σταδιοδρομίας των χειρουργών

ΣΦΑΙΡΙΚΗ ΕΙΚΟΝΑ

Ένας χειρούργος είναι ένας γιατρός που έχει εκπαιδευτεί ειδικά για να λειτουργεί σε ασθενείς που χρειάζονται μια ποικιλία από οξείες χειρουργικές επεμβάσεις. Η χειρουργική επέμβαση περιλαμβάνει την τομή του σώματος του ασθενούς και την αποκατάσταση ή αφαίρεση ενός εσωτερικού μέρους του σώματος και στη συνέχεια το κλείσιμο της τομής για βέλτιστη ανάρρωση. Μερικοί χειρουργοί είναι εξειδικευμένοι και εκπαιδευμένοι σε συγκεκριμένο χειρουργείο, ενώ άλλοι χειρουργοί, που ονομάζονται "γενικοί χειρουργοί", έχουν ευρύτερο πεδίο εφαρμογής, αλλά δεν εκτελούν εξειδικευμένους τύπους χειρουργικών επεμβάσεων, όπως χειρουργικές επεμβάσεις στον εγκέφαλο ή στην καρδιά.

Εκπαίδευση και Εκπαίδευση που απαιτούνται για να γίνετε Χειρουργός

Ένας χειρούργος, όπως και άλλοι γιατροί, πρέπει πρώτα να ολοκληρώσει ένα προπτυχιακό, ή πτυχίο, πριν πάει σε ιατρική σχολή για να ολοκληρώσει ένα διδακτορικό της ιατρικής (MD) ή ένα διδακτορικό της οστεοπαθητικής ιατρικής. (DO) Η απόκτηση τόσο των προπτυχιακών όσο και των ιατρικών βαθμών είναι τυπικά μια οκταετής διαδικασία εκτός εάν κάποιος συμμετέχει σε ένα συνδυασμένο πρόγραμμα προπτυχιακών και ιατρικών σχολείων το οποίο συνήθως είναι περίπου έξι ή επτά χρόνια αντί για οκτώ.

Μετά το σχολείο, ο μελλοντικός χειρουργός παρακολουθεί πρόγραμμα χειρουργικής παραμονής, το οποίο είναι συνήθως 5 χρόνια. Υπάρχουν διάφοροι τύποι κατοικιών, όπως γενική χειρουργική επέμβαση, ορθοπεδική χειρουργική επέμβαση (οστά, αρθρώσεις, τένοντες), νευροχειρουργική (εγκέφαλος, νωτιαίος μυελός) και πολλά άλλα. Εάν ένας χειρουργός επιθυμεί να υποχαρακτηριστεί περαιτέρω σε ένα συγκεκριμένο είδος χειρουργικής επέμβασης, ο χειρούργος θα μπορούσε να παρακολουθήσει επιπρόσθετα χρόνια εκπαίδευσης, που ονομάζεται υποτροφίες, όπου θα μάθει επιπλέον τεχνικές και διαδικασίες που σχετίζονται με ένα συγκεκριμένο τμήμα του σώματος ή να μάθει εξαιρετικά περίπλοκο χειρουργικές δεξιότητες που οι πιο γενικευμένοι χειρουργοί δεν παρέχουν.

Μέση εβδομάδα εργασίας και φόρτο εργασίας

Οι χειρουργοί εργάζονται συνήθως τέσσερις και μισή έως πέντε μέρες την εβδομάδα σε τακτική βάση, καθώς και οποιαδήποτε στιγμή είναι σε ετοιμότητα έκτακτης ανάγκης ή επείγουσες καταστάσεις. Όπως και οι περισσότερες θέσεις γιατρού, η ύπαρξη χειρούργου είναι περισσότερο από σαράντα ώρες την εβδομάδα. Οι περισσότεροι χειρουργοί εργάζονται 50-60 ώρες εβδομαδιαίως, συμπεριλαμβανομένου του χρόνου εφημερίας, των διοικητικών καθηκόντων και άλλων ευθυνών.

Συνήθως, οι χειρουργοί θα έχουν αποκλειστεί περίπου 3 ημέρες για χειρουργική επέμβαση και 2 ημέρες αφιερωμένες σε ώρες γραφείου για επακόλουθους διορισμούς ή προεγχειρητικές διαβουλεύσεις.

Το φορτίο μπορεί να ποικίλει, ανάλογα με τον τύπο και την πολυπλοκότητα των χειρουργικών επεμβάσεων, και μπορεί να είναι οπουδήποτε από 150 ετησίως μέχρι 500 ή περισσότερο. Ο μέσος όρος είναι περίπου 300-400 χειρουργικές επεμβάσεις ετησίως.

Εκτός από το χρόνο που αφιερώνεται σε ασθενείς, τη συνάντηση μαζί τους και τη διαβούλευση με άλλους γιατρούς, οι χειρουργοί πρέπει επίσης να ξοδεύουν χρόνο σε διοικητικά θέματα όπως η υπαγόρευση σημειώσεων προόδου για τα αρχεία ασθενών. Επίσης, ενώ κάποιοι χειρουργοί απασχολούνται από νοσοκομεία, οι περισσότεροι χειρουργοί είναι ιδιοκτήτες ή μερικοί ιδιοκτήτες των δικών τους πρακτικών, οπότε πρέπει να βοηθούν και στη διαχείριση επιχειρηματικών θεμάτων.

Απαιτείται το σετ δεξιοτήτων

Όπως και οι περισσότεροι γιατροί, οι γιατροί θα πρέπει να γνωρίζουν στον τομέα των μαθηματικών, της επιστήμης, της βιολογίας, της ανατομίας και της φυσιολογίας. Επιπλέον, οι χειρουργοί θα πρέπει να έχουν εξαιρετική δεξιοτεχνία και συντονισμό των ματιών-χεριών. Οι χειρουργοί πρέπει να εργάζονται άνετα υπό έντονη πίεση, να εκτελούν διαδικασίες υψηλού κινδύνου και να χειρίζονται καταστάσεις ζωής ή θανάτου. Η προσοχή στη λεπτομέρεια είναι πρωταρχική για τους χειρουργούς, καθώς τα λάθη μπορεί να είναι θανατηφόρα σε ένα χειρουργείο.

Χειρουργικές τάσεις

Η λαπαροσκοπική χειρουργική, γνωστή και ως ελάχιστα επεμβατική χειρουργική, είναι ένας από τους πιο συνηθισμένους τύπους χειρουργικών τεχνικών που χρησιμοποιούνται σήμερα από τους χειρουργούς.

Η λαπαροσκόπηση είναι ένας τύπος χειρουργικής που ελαχιστοποιεί τον κίνδυνο και τις ουλές για τον ασθενή με μικρότερες τομές και μικρότερο τραύμα στο σώμα. Κατά τη διάρκεια της λαπαροσκοπικής χειρουργικής επέμβασης, ένα μικρό χειρουργικό εργαλείο με μια μικρή φωτογραφική μηχανή εισάγεται στο σώμα του ασθενούς. Η κάμερα προβάλλει μεγεθυμένες εικόνες σε μια οθόνη βίντεο, έτσι ώστε ο γιατρός να μπορεί να χειριστεί τα χειρουργικά εργαλεία έξω από το σώμα του ασθενούς, εξαλείφοντας την ανάγκη για μεγάλες ανοιχτές τομές και ο χρόνος ανάκτησης είναι πολύ μικρότερος.

Η χρήση ρομποτικών μηχανών στη χειρουργική επέμβαση είναι μια αυξανόμενη τάση, η οποία χρησιμοποιεί αυτοματοποιημένες μηχανές για την αύξηση της ακρίβειας σε ιδιαίτερα ευαίσθητες περιοχές ή δύσκολους ελιγμούς.

Η χρήση της ρομποτικής γίνεται ολοένα και πιο δημοφιλής, ιδιαίτερα μεταξύ των μεγαλύτερων συστημάτων υγειονομικής περίθαλψης που μπορούν να αντέξουν οικονομικά να αγοράσουν το δαπανηρό ρομποτικό εξοπλισμό πολλών εκατομμυρίων δολαρίων.

Εργασιακό περιβάλλον

Οι χειρουργοί ξοδεύουν περίπου το ήμισυ ή περισσότερο του χρόνου εργασίας τους σε χειρουργείο (OR), είτε σε νοσοκομείο είτε σε εξωτερικό ιατρείο. Ο μη χειρουργικός χρόνος συνήθως δαπανάται σε περιβάλλον γραφείου, όπου οι χειρουργοί θα συναντηθούν με τον ασθενή για τις επισκέψεις και τις διαβουλεύσεις πριν και μετά τον ασθενή. Αυτές οι επισκέψεις περιλαμβάνουν την αρχική εξέταση του ασθενούς για την εκτίμηση του προβλήματος και κατόπιν την παραγγελία όλων των απαραίτητων εξετάσεων ή εξετάσεων που απαιτούνται για την επιβεβαίωση του προβλήματος και του καλύτερου σχεδίου θεραπείας. Μετά τη χειρουργική επέμβαση, ο χειρουργός συναντά ξανά τον ασθενή για να εξασφαλίσει ότι η χειρουργική επέμβαση ήταν επιτυχής, να συνταγογραφήσει φυσική θεραπεία όπως απαιτείται και να βεβαιωθεί ότι η ανάρρωση του ασθενούς βρίσκεται σε καλό δρόμο.

Τύποι Χειρουργών και Μέση Αποζημίωση

Ακολουθούν μερικά παραδείγματα διαφορετικών τύπων χειρουργών, ο αριθμός των ετών εκπαίδευσης που απαιτείται μετά την ιατρική σχολή και η μέση ετήσια αποζημίωση με βάση τα πιο πρόσφατα διαθέσιμα δεδομένα.