Επιλέγοντας το σωστό αντιβιοτικό

5 Ζητήματα που πρέπει να ληφθούν κατά την επιλογή της θεραπείας

Σε μια εποχή που έχουμε τόσο ανησυχούν για την υπερβολική χρήση αντιβιοτικών, οι γιατροί έχουν γίνει εξίσου επαγρύπνητοι μόνο όταν συνταγογραφούνται όταν χρειάζεται. Αν το κάνουν, θα κάνουν την επιλογή τους βασισμένη σε πέντε βασικά κριτήρια: αποτελεσματικότητα, καταλληλότητα, κόστος, ευκολία χρήσης και αποφυγή παρενεργειών.

Για να προσδιορίσετε το αντιβιοτικό κατάλληλο για τη μόλυνση σας, ο γιατρός σας θα εξετάσει τα εξής:

Ο τύπος των βακτηρίων που εμπλέκονται

Τα βακτήρια χωρίζονται σε δύο τύπους ανάλογα με την εξωτερική τους δομή:

Όταν επιλέγετε ένα αντιβιοτικό, ο γιατρός σας θα εξετάσει πρώτα τον τύπο των βακτηρίων που εμπλέκονται. Αυτό θα καθορίσει, εν μέρει, ποια φάρμακα μπορούν να είναι πιο ικανά να διεισδύσουν στο εξωτερικό εμπόδιο ή να καταστρέψουν επαρκώς τη δομή για να εμποδίσουν την αναπαραγωγή τους.

Η δράση του αντιβιοτικού

Οι διαφορετικές κατηγορίες αντιβιοτικών διαιρούνται ανάλογα με το μέρος του βακτηρίου που επηρεάζουν. Για παράδειγμα, όλα τα αντιβιοτικά κατηγορίας πενικιλίνης (αμπικιλλίνη, αμοξικιλλίνη) εμποδίζουν το σχηματισμό του εξωτερικού κηρώδους στρώματος των βακτηριδίων. Άλλες κατηγορίες επιτίθενται στον κύκλο αντιγραφής των βακτηρίων, συμπεριλαμβανομένης της κυτταρικής διαίρεσης και της πρωτεϊνικής σύνθεσης που απαιτείται για την αναπαραγωγή.

Τα αντιβιοτικά διαιρούνται περαιτέρω σε βακτηριοκτόνα αντιβιοτικά (τα οποία θανατώνουν τα βακτηρίδια) και βακτηριοστατικά αντιβιοτικά (τα οποία τα εμποδίζουν να αναπτυχθούν). Για κάποιες λοιμώξεις, ο περιορισμός της βακτηριακής ανάπτυξης είναι αρκετός για να επιτρέψει στις φυσικές άμυνες του οργανισμού να εξαλείψουν πλήρως τα βακτηρίδια.

Πώς χορηγείται το αντιβιοτικό

Ανάλογα με τον τύπο και τη θέση της λοίμωξης, η επιλογή του αντιβιοτικού θα διαφέρει.

Οι μολύνσεις των ματιών συχνά μπορούν να αντιμετωπιστούν με αντιβιοτικές οφθαλμικές σταγόνες, ενώ οι περικοπές και οι γρατζουνιές μπορούν να ανακουφιστούν με τοπικές αλοιφές. Άλλες λοιμώξεις, όπως λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος ή πνευμονία, μπορεί να απαιτούν χάπια.

Κατά γενικό κανόνα, τα από του στόματος αντιβιοτικά είναι ισχυρότερα από τα τοπικά αντιβιοτικά. Ενδοφλέβια αντιβιοτικά, αντίθετα, είναι ισχυρότερα από τα δύο. Αλλά η δύναμη πρέπει να διαδραματίσει μόνο ένα ρόλο στην επιλογή της σωστής διατύπωσης. Είναι τελικά για την καταλληλότητα της δύναμης που έχει σημασία περισσότερο από το να «χτυπήσει τη μόλυνση σκληρά».

Η πορεία της αντιβιοτικής θεραπείας

Όταν πρόκειται για αντιβιοτικά, τόσο μικρότερο το χάπι μετράει το καλύτερο. Το απλό γεγονός είναι ότι οι άνθρωποι συνήθως σταματούν να παίρνουν ένα αντιβιοτικό μόλις αισθάνονται καλύτερα. Και αυτό είναι λάθος. Όχι μόνο αυξάνει την πιθανότητα επανάληψης, αλλά προωθεί την ανάπτυξη αντοχής στα φάρμακα.

Τα αντιβιοτικά λειτουργούν εξαλείφοντας την πλειονότητα των βακτηριδίων ενώ επιτρέπουν στο ανοσοποιητικό σύστημα να φροντίσει τα υπόλοιπα. Με την μη ολοκλήρωση μιας σειράς αντιβιοτικών, τα επιζώντα βακτήρια έχουν την ευκαιρία να ευδοκιμήσουν, μερικά από τα οποία μπορεί να είναι πλήρως ή μερικώς ανθεκτικά στο αντιβιοτικό. Εάν αυτά επιτρέπεται να κυριαρχήσουν, μπορούν να αναπτυχθούν ανθεκτικά στα αντιβιοτικά στελέχη και superbugs .

Είτε χρειάζεστε πραγματικά αντιβιοτικά

Τελικά η πιο σημαντική ερώτηση που πρέπει να ζητήσει ο καθένας είναι: χρειάζεστε πραγματικά μια σειρά αντιβιοτικών για τη θεραπεία της λοίμωξης σας;

Σε γενικές γραμμές, δεν χρειάζεστε αντιβιοτικό κάθε φορά που έχετε κάποια μόλυνση ή ενδέχεται να πάθετε λοίμωξη. Δεν είναι εκεί για να λάβουν "μόνο σε περίπτωση" ή για να αποθηκεύσετε για μια άλλη περίπτωση, εάν κόψετε τη θεραπεία σας σύντομη. Και οι δύο είναι κακές ιδέες.

Επικεντρωθείτε στην αποφυγή λοιμώξεων ακολουθώντας τρεις απλές συμβουλές:

> Πηγή