Ινσουλίνη και διαβήτη

Τι είναι αυτό και ποιος είναι ο ρόλος του στον διαβήτη

Η ινσουλίνη είναι μια ορμόνη που παράγεται από τα βήτα κύτταρα του παγκρέατος που επιτρέπει στη γλυκόζη να εισέλθει στα κύτταρα και βοηθά το σώμα να χρησιμοποιήσει γλυκόζη για ενέργεια. Η ινσουλίνη ελέγχει την ποσότητα γλυκόζης στο αίμα.

Το πάγκρεας και η παραγωγή ινσουλίνης:

Το πάγκρεας σας είναι ένα πολύ ήσυχο μικρό όργανο που κάθεται πίσω από το στομάχι και παράγει πεπτικά ένζυμα και μερικές ορμόνες, όπως ινσουλίνη και γλυκαγόνη. Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν σκέφτονται ποτέ για το πάγκρεας τους. απλά κάνει κάτι, αντλώντας ινσουλίνη στο αίμα όταν η γλυκόζη είναι πολύ υψηλή και γλυκαγόνη όταν η γλυκόζη είναι πολύ χαμηλή.

Ποιος είναι ο ρόλος της ινσουλίνης στην πέψη:

Όταν παίρνετε τρόφιμα, το σώμα σας διασπά τα υλικά που χρειάζεστε για να λειτουργήσουν τα κύτταρα σας.

Ένα από αυτά τα υλικά είναι η ζάχαρη με τη μορφή γλυκόζης (η οποία διασπάται από τους υδατάνθρακες ). Τα κύτταρα σας χρησιμοποιούν γλυκόζη για ενέργεια. Για να πάρετε τη γλυκόζη στα κύτταρα σας, η ζάχαρη ταξιδεύει στην κυκλοφορία του αίματος και ενεργοποιεί το πάγκρεας σας για να παράγει ινσουλίνη. Η ινσουλίνη αφήνει τη ζάχαρη να περάσει από το αίμα στα κύτταρα σας.

Όταν η ζάχαρη μετατρέπεται σε ενέργεια, είτε χρησιμοποιείται είτε αποθηκεύεται μέχρι να την χρειαστείτε.

Η άνοδος και πτώση της ζάχαρης αίματος:

Το σάκχαρο του αίματος είναι χαμηλότερο πριν από το γεύμα και στη συνέχεια αυξάνεται μόλις το φάτε. Στη συνέχεια, περίπου δύο ώρες μετά το γεύμα, επιστρέφει στο φυσιολογικό. Το σάκχαρο του αίματος μετριέται σε χιλιοστόλιτρα ανά δεκαδικό όγκο αίματος. Οι στόχοι σακχάρου στο αίμα διαφέρουν από άτομο σε άτομο. Ο διαβήτης διαγιγνώσκεται όταν τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα πέφτουν εκτός φυσιολογικού εύρους επειδή το πάγκρεας είτε δεν παράγει ινσουλίνη είτε η ινσουλίνη που παράγει δεν λειτουργεί αποτελεσματικά.

Διαβήτης ινσουλίνης και τύπου 1:

Ο διαβήτης τύπου 1 εμφανίζεται όταν το πάγκρεας προσβάλλεται από το ανοσοποιητικό σύστημα και τα κύτταρα που παράγουν ινσουλίνη, επίσης γνωστά ως βήτα κύτταρα, καταστρέφονται μόνιμα. Το πάγκρεας δεν παράγει πλέον ινσουλίνη. Τα σημεία και τα συμπτώματα του τύπου 1 συμβαίνουν ταχέως. Συνήθως, η παραγωγή ινσουλίνης πέφτει ξαφνικά όταν καταστρέφονται τα βήτα κύτταρα και το άτομο είναι πολύ γρήγορα σε κρίση. Όταν δεν υπάρχει ινσουλίνη, η ζάχαρη στο αίμα συνεχίζει να κυκλοφορεί και να χτίζει. Τα κύτταρα δεν παίρνουν καύσιμα και το σώμα προσπαθεί να απαλλαγεί από την υπερβολική ζάχαρη. Προσπαθεί να το αραιώσει τραβώντας το νερό από το σώμα. Αυτό προκαλεί υπερβολική δίψα και ούρηση.

Το σώμα γίνεται κουρασμένο επειδή τα κύτταρα δεν παίρνουν τη γλυκόζη που χρειάζονται για ενέργεια. Το άτομο μπορεί να υποστεί μια κατάσταση που ονομάζεται διαβητική κετοξέωση όπου το σώμα αρχίζει να διασπά τα λίπη για να κάνει ενέργεια. Αυτό παράγει κετόνες που καθιστούν το αίμα ολοένα και πιο όξινο. Αυτό μπορεί να προκαλέσει ένα άτομο να πάει σε διαβητικό κώμα και ίσως ακόμη και να πεθάνει. Τα άτομα με διαβήτη τύπου 1 πρέπει πάντα να παίρνουν ινσουλίνη για το υπόλοιπο της ζωής τους για να ζήσουν με την ασθένεια.

Διαβήτης ινσουλίνης και τύπου 2:

Ο διαβήτης τύπου 2 είναι διαφορετικός από τον τύπο 1. Το πάγκρεας παράγει ακόμα ινσουλίνη, αλλά το σώμα αναπτύσσει ανθεκτικότητα στην ινσουλίνη, έτσι ώστε τα κύτταρα να μην ανταποκρίνονται σε αυτό και δεν μπορούν να πάρουν τη ζάχαρη που βρίσκεται στο αίμα.

Ο τύπος 2 ήταν σχεδόν αποκλειστικά μια ασθένεια ηλικιωμένου ατόμου, αλλά με την αύξηση της παιδικής παχυσαρκίας και της παχυσαρκίας γενικά στη χώρα μας, υπάρχουν περιπτώσεις τύπου 2 και σε παιδιά και νεαρούς ενήλικες.

> Πηγές:

> Βασικά για την ινσουλίνη, Αμερικανική Ένωση Διαβήτη, 16 Ιουλίου 2015.

> Τι πρέπει να γνωρίζω για τα φάρμακα του διαβήτη, το Εθνικό Ινστιτούτο για τον διαβήτη και τις παθήσεις του πεπτικού και των νεφρών, τον Δεκέμβριο του 2013.