Παράγοντες που επηρεάζουν την προσδοκία ζωής στις εγκαταστάσεις φροντίδας
Τα νοσοκομεία συχνά θεωρούνται ως έσχατη λύση, αλλά μερικές φορές απαραίτητα για τη φροντίδα ατόμων με άνοια . Η πλειοψηφία των ανθρώπων θέλει να παραμείνει στο σπίτι όσο το δυνατόν περισσότερο και κάποιοι ίσως έχουν ζητήσει ακόμη και από την οικογένειά τους να μην τους στείλει σε γηροκομείο. Ένας φόβος είναι ότι ένας αγαπημένος μπορεί να μειωθεί και τελικά να πεθάνει πιο γρήγορα σε μια εγκατάσταση από ό, τι θα ήταν στο σπίτι.
Είναι ακριβές αυτό;
Η σύντομη απάντηση: Εξαρτάται. Η μεγαλύτερη απάντηση; Υπάρχει περιορισμένη έρευνα σε αυτό το ζήτημα, αλλά υπάρχουν ορισμένοι παράγοντες που καθιστούν την παρακμή και το θάνατο στην άνοια πιο πιθανό να συμβεί.
Σχετική έρευνα
Σύμφωνα με στοιχεία που συγκεντρώθηκαν το 2017, η νόσος του Αλτσχάιμερ και οι σχετικές άνοιας είναι η 6η κύρια αιτία θανάτου στις Ηνωμένες Πολιτείες. Έτσι, πού πεθαίνουν τα άτομα με άνοια;
Μια μελέτη που δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα της Αμερικανικής Εταιρείας Γηριατρικής περιελάμβανε περισσότερους από 4.000 ηλικιωμένους ενήλικες που μελετήθηκαν για περίπου πέντε χρόνια. Οι ερευνητές σε αυτή τη μελέτη παρακολούθησαν τους θανάτους των συμμετεχόντων και διαπίστωσαν ότι σχεδόν το ήμισυ (46%) των ατόμων με άνοια πέθαναν στο σπίτι, ενώ το 19% ήταν σε γηροκομείο και το 35% νοσηλεύτηκε όταν πέθαναν.
Ωστόσο, μια προηγούμενη μελέτη που δημοσιεύθηκε το 2005 διαπίστωσε ότι τα 2/3 των θανάτων που σχετίζονται με την άνοια συνέβησαν σε γηροκομείο.
Μια τρίτη μελέτη από το 2013 ανέλυσε 378 κατοίκους νοσοκομείων και διαπίστωσε ότι εκείνοι με διάγνωση της νόσου του Αλτσχάιμερ - σε σύγκριση με αυτούς με άλλους τύπους άνοιας και αυτούς με καρδιαγγειακές διαγνώσεις - επιβίωσαν πραγματικά για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.
Αυτό το συμπέρασμα φαίνεται αρχικά αντι-διαισθητικό, αλλά θα μπορούσε ενδεχομένως να εξηγηθεί από την αντίληψη ότι τα νοσηλευτικά σπίτια φροντίζουν ανθρώπους που είναι πιο άρρωστοι τώρα από ό, τι στο παρελθόν και έτσι ίσως όσοι έχουν άλλες συνθήκες εκτός από την Αλτσχάιμερ μπορεί να έχουν μειωμένο προσδόκιμο ζωής.
Παράγοντες που συσχετίζονται με μειωμένο κίνδυνο θανάτου στην άνοια
Ενώ είναι δύσκολο να βρεθεί έρευνα που να απευθύνεται όπου τα άτομα με άνοια θα πεθάνουν ταχύτερα, υπάρχουν μερικοί παράγοντες που έχουν συσχετιστεί με μεγαλύτερη διάρκεια ζωής της άνοιας.
Περιλαμβάνουν τα εξής:
- Όντας υπέρβαρο: Ειρωνικά, ενώ τα επιπλέον κιλά στη μέση ηλικία μας αυξάνουν τον κίνδυνο ανάπτυξης άνοιας, τα επιπλέον κιλά σε ηλικιωμένα άτομα με άνοια σχετίζονται με μειωμένο κίνδυνο θανάτου σε νοσηλευτικά σπίτια. Η απώλεια βάρους στην άνοια, ακόμη και σε άτομα που πάσχουν από παχυσαρκία, θα πρέπει να αντιμετωπίζεται με ανησυχία λόγω αυτής της συσχέτισης με αυξημένο κίνδυνο θανάτου.
- Μείωση των αντιψυχωσικών φαρμάκων σε συνδυασμό με προγράμματα κοινωνικής αλληλεπίδρασης : Υπάρχει έντονη ώθηση για τη μείωση της χρήσης αντιψυχωτικών φαρμάκων για άτομα με άνοια σε νοσηλευτικά σπίτια και, ως έθνος, έχουμε σημειώσει μεγάλη πρόοδο σε αυτόν τον τομέα. Ωστόσο, κάποια έρευνα λέει ότι δεν αρκεί. Διαπίστωσε ότι η μείωση της χρήσης σε συνδυασμό με την παροχή αυξημένης κοινωνικής αλληλεπίδρασης βελτίωσε τα ποσοστά επιβίωσης στις εγκαταστάσεις. Η απλή μείωση των αντιψυχωτικών φαρμάκων χωρίς την προσθήκη άλλων παρεμβάσεων οδήγησε σε αύξηση των προκλητικών συμπεριφορών και συναισθημάτων που σχετίζονται με την άνοια και δεν βελτίωσε τα ποσοστά επιβίωσης.
- Αποτελεσματική θεραπεία συμπεριφορικών και ψυχολογικών συμπτωμάτων της άνοιας : Μια άλλη μελέτη για τα άτομα με άνοια σε νοσηλευτικά σπίτια συνέκρινε τα ποσοστά θνησιμότητας των ατόμων που έλαβαν αντικαταθλιπτικά φάρμακα σε εκείνους που έλαβαν αντιψυχωσικά φάρμακα. Διαπίστωσαν ότι τα ποσοστά θνησιμότητας δεν επηρεάστηκαν από το αν κάποιος έλαβε φάρμακο ή από ποιο φάρμακο έλαβε, αλλά από το εάν το φάρμακο ήταν αποτελεσματικό ή όχι για τη βελτίωση του BPSD. Με άλλα λόγια, οι άνθρωποι και στις δύο ομάδες (σε αντικαταθλιπτικά και σε αντιψυχωσικά) ζούσαν περισσότερο εάν οι συμπεριφορές τους και τα συναισθηματικά συμπτώματα της άνοιας βελτιώθηκαν με την ιατρική.
Παράγοντες που σχετίζονται με αυξημένο κίνδυνο θανάτου στην άνοια
Αντίθετα, η έρευνα έχει συνδέσει αυτούς τους παράγοντες με υψηλότερο κίνδυνο θανάτου για κάποιον με άνοια.
- Delirium : Η παρουσία παραληρήματος σε άτομα με άνοια έχει συσχετιστεί με αυξημένο κίνδυνο θανάτου. Μια κοινή αιτία παραληρήματος είναι μια λοίμωξη.
- Καταρράκτες και καταγμάτων ισχίων : Τα άτομα με άνοια έχουν αυξημένο κίνδυνο πτώσεων και καταγμάτων ισχίου και αυτός ο κίνδυνος, με τη σειρά του, συνδέεται με αυξημένο κίνδυνο θανάτου.
- Πονόμαυρες πληγές : Τα έλκη της λεκάνης (επίσης αποκαλούμενα "πληγές" αυξάνουν τον κίνδυνο θανάτου σε όσους ζουν με άνοια.
- Αδυναμία εκτέλεσης ADL : Καθώς η άνοια εξελίσσεται, η ικανότητα να εκτελεί καθημερινές εργασίες όπως ντύσιμο, κολύμβηση, φαγητό ή περπάτημα μειώνεται. Η μείωση αυτή σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο θανάτου.
- Πνευμονία : Η ανάπτυξη της πνευμονίας ενέχει αυξημένο κίνδυνο θανάτου σε άτομα με άνοια.
- Ηλικία : Η ηλικία των 85 ετών και άνω συνδέεται με σημαντικά υψηλότερο κίνδυνο θανάτου από τη νόσο του Alzheimer.
Πηγές:
> Ballard, C., Orrell, Μ., YongZhong, et αϊ (2016). Αντίκτυπος της αντιψυχωσικής ανασκόπησης και της μη φαρμακολογικής παρέμβασης στην αντιψυχωτική χρήση, των νευροψυχιατρικών συμπτωμάτων και της θνησιμότητας σε άτομα με άνοια που ζουν σε νοσηλευτικά σπίτια: Πρόκειται για μια τυχαία ελεγχόμενη δοκιμαστική ομάδα με την τυποποίηση και την υγεία για άτομα με άνοια (WHELD). American Journal of Psychiatry , 173 (3), σελ. 252-262.
Cereda, Ε., Pedrolli, C., Zagani, Α., Vanotti, Α., Piffer, S., Faliva, Μ., Rondanelli, Μ. And Caccialanza, R. (2013). Τη νόσο του Alzheimer και τη θνησιμότητα στις παραδοσιακές εγκαταστάσεις μακροχρόνιας περίθαλψης. Αρχεία Γεροντολογίας και Γηριατρικής , 56 (3), σελ. 437-441.
> de Souto Barreto, Ρ., Cadroy, Υ., Kelaiditi, Ε., Vellas, Β. and Rolland, Υ. (2017). Η προγνωστική αξία του δείκτη σωματικής μάζας στη θνησιμότητα σε ηλικιωμένους ενήλικες με άνοια που ζουν σε νοσηλευτικά σπίτια. Clinical Nutrition , 36 (2), σελ. 423-428.
> Hicks, Κ., Rabins, Ρ. And Black, Β. (2010). Προγνώστες της θνησιμότητας σε νοσηλευτές οικιακών κατοίκων με προχωρημένη άνοια. American Journal of Alzheimer Disease & Άλλο Dementiasr , 25 (5), σελ. 439-445.
> Huang, Τ., Wei, Υ., Moyo, Ρ., Harris, Ι., Lucas, J. and Simoni-Wastila, L. (2015). Επεξεργασμένα Συμπεριφορικά Συμπτώματα και Θνησιμότητα στους Φορείς του Medicare σε νοσηλευτικά σπίτια με Νόσους Αλτσχάιμερ και σχετικές άνοιας. Journal of the American Geriatrics Society , 63 (9), σελ.1757-1765.
> Mitchell, S., Miller, S., et αϊ. (2010). Το Προηγμένο Εργαλείο Προγνωστικής Άνοιας: Σκοπός Κινδύνου για την Εκτίμηση της Επιβίωσης σε Κατοικίες Νοσηλευτικής με Προχωρημένη Άνοια. Journal of Pain and Symptom Management , 40 (5), σελ.639-651.
Seitz, D., Gill, S., Gruneir, Α., Et al. (2014). Επιδράσεις της άνοιας στα μετεγχειρητικά αποτελέσματα των ηλικιωμένων ενηλίκων με κατάγματα ισχίου: Μελέτη βασισμένη στον πληθυσμό. Εφημερίδα της Αμερικανικής Ένωσης Ιατρικών Διευθυντών , 15 (5), σελ. 344-341.