Τρέχουσες θεραπείες για την ηπατίτιδα C

Τα νεότερα αντιιικά φάρμακα διαθέτουν περισσότερο από 90% τιμές θεραπείας

Όταν θεωρείτε ότι ο ιός της ηπατίτιδας C (HCV) εντοπίστηκε μόνο για πρώτη φορά το 1989 και ότι θεωρήθηκε σε μεγάλο βαθμό ανυπόφορος μέχρι το τελευταίο μέρος του 20ου αιώνα, οι προόδους στη θεραπεία δεν ήταν τίποτα λιγότερο από έκπληξη.

Μόνο τον Δεκέμβριο του 2013, το παιχνίδι άλλαξε τελείως με την απελευθέρωση του Sovaldi , ενός άμεσου αντι-ιού (DAA) που προσέφερε λιγότερες παρενέργειες, μικρότερη διάρκεια θεραπείας και ποσοστό θεραπείας 99 τοις εκατό σε μερικές πληθυσμών.

Τόσο αποτελεσματικά τα φάρμακα ήταν ότι η θεραπεία σήμερα έχει επεκταθεί και στα άτομα με οξεία και χρόνια μόλυνση από τον ιό HCV, καθώς και σε άτομα με προχωρημένη ηπατική νόσο.

Με την καλύτερη κατανόηση των στόχων της θεραπείας με την ηπατίτιδα C - συμπεριλαμβανομένου του τρόπου επιλογής και χρήσης των φαρμάκων - μπορείτε να κάνετε πιο ενημερωμένη επιλογή σχετικά με την πορεία δράσης που είναι πιο κατάλληλη για εσάς.

Στόχοι θεραπείας της ηπατίτιδας C

Κατά γενικό κανόνα, η προηγούμενη θεραπεία της ηπατίτιδας C σχετίζεται με καλύτερα αποτελέσματα, όχι μόνο όσον αφορά την εκκαθάριση του ιού αλλά και την πρόληψη μακροπρόθεσμης βλάβης του ήπατος και των σχετικών οργάνων.

Οι στόχοι της θεραπείας με ηπατίτιδα C είναι επομένως δύο φορές:

Κατά τη διάρκεια της θεραπείας, εκτελούνται τακτικά εργαστηριακές εξετάσεις για την εκτίμηση του επιπέδου του ιού στο αίμα ενός ατόμου.

Επίσης γνωστό ως ιικό φορτίο HCV , αυτές οι εξετάσεις μπορούν να βοηθήσουν τους γιατρούς να προβλέψουν το πιθανό αποτέλεσμα (ή πρόγνωση) της θεραπείας.

Ένα μη ανιχνεύσιμο ιικό φορτίο θεωρείται η βέλτιστη απόκριση, με 24 εβδομάδες SVR να θεωρούνται αποτελεσματικά ως «θεραπεία».

Οι παθολόγοι τυπικά ορίζουν την απόκριση της θεραπείας ως εξής:

Ορος Εννοια Ορισμός Πρόγνωση
RVR Ταχεία ανταπόκριση στον ιό Μη ανιχνεύσιμο ιικό φορτίο μετά από τέσσερις εβδομάδες θεραπείας Γενικά, είναι πιθανότερο να επιτευχθεί SVR
eRVR Εκτεταμένη ταχεία ανταπόκριση του ιού Μη ανιχνεύσιμο ιικό φορτίο την 12η εβδομάδα, μετά την αρχική ορατότητα διαδρόμου Γενικά, είναι πιθανότερο να επιτευχθεί SVR
EVR Πρόωρη ανταπόκριση του ιού Μη ανιχνεύσιμο ιικό φορτίο ή 99% μείωση του ιικού φορτίου έως την 12η εβδομάδα Η αδυναμία επίτευξης της EVR έως την 12η εβδομάδα αντιστοιχεί σε πιθανότητα λιγότερο από 4% για επίτευξη SVR
ETR Τέλος απάντησης της θεραπείας Ένα μη ανιχνεύσιμο ιικό φορτίο που επιτεύχθηκε μέχρι το τέλος της εβδομάδας 12 Δεν είναι χρήσιμο για την πρόβλεψη των αποτελεσμάτων της θεραπείας
Μερική απάντηση Δύναται να επιτύχει EVR αλλά δεν μπορεί να διατηρήσει μη ανιχνεύσιμο ιικό φορτίο 24 εβδομάδες μετά την ολοκλήρωση της θεραπείας Θεωρείται αποτυχία θεραπείας
Μη απάντηση Δεν είναι δυνατή η επίτευξη EVR μέχρι την 12η εβδομάδα Η θεραπεία συνήθως τερματίζεται εάν η EVR δεν επιτευχθεί μέχρι την 12η εβδομάδα
SVR Παρατεταμένη ανταπόκριση του ιού Ικανός να διατηρεί μη ανιχνεύσιμο ιικό φορτίο για 12 εβδομάδες (SVR-12) και 24 εβδομάδες (SVR-24) μετά την ολοκλήρωση της θεραπείας Το SVR-24 μπορεί να θεωρηθεί «θεραπεία», ενώ οι ασθενείς με SVR-12 είναι συνήθως ικανοί να επιτύχουν το SVR-24

Σήμερα, περισσότερο από το 99% των ατόμων που επιτυγχάνουν SVR-24 θα παραμείνουν χωρίς ιό για τουλάχιστον πέντε χρόνια. Από αυτούς, σχεδόν οι μισοί θα βιώσουν μια λύση της κίρρωσης μέσα σε ένα χρόνο, ενώ οι περισσότεροι θα δουν σημαντικές αναστροφές σε ουλές του ήπατος ( ίνωση ).

Πότε να ξεκινήσετε τη θεραπεία

Τα αποδεικτικά στοιχεία υποστηρίζουν έντονα τη θεραπεία για όλα τα άτομα με ηπατίτιδα C, ηλικίας 18 ετών και άνω. Οι μόνες εξαιρέσεις είναι εκείνες με προσδόκιμο ζωής μικρότερο των 12 μηνών λόγω αιτιών που δεν σχετίζονται με το ήπαρ.

Ωστόσο, δεδομένου ότι η θεραπεία μπορεί να μην είναι διαθέσιμη σε όλους τους ασθενείς (είτε λόγω κόστους ή ασφαλιστικών περιορισμών), πρέπει να δοθεί προτεραιότητα σε εκείνους με την πιο επείγουσα ανάγκη. Αυτά περιλαμβάνουν άτομα με προχωρημένη ίνωση, αντισταθμισμένη κίρρωση, μεταμοσχεύσεις ήπατος ή σοβαρές επιπλοκές σχετιζόμενες με το ήπαρ της μόλυνσης από HCV.

Συνήθως λαμβάνεται επίσης υπόψη άτομα που διατρέχουν υψηλό κίνδυνο επιπλοκών σχετιζόμενων με την ηπατίτιδα C, περιλαμβανομένων εκείνων με μέτρια ίνωση, συν-λοίμωξη HIV, συν-μόλυνση από ηπατίτιδα Β, διαβήτη τύπου 2 και άλλες συνυπάρχουσες ηπατικές παθήσεις.

Αξίζει, ωστόσο, να σημειωθεί ότι τα άτομα με έγκαιρη πρόσβαση στη θεραπεία μπορούν να επωφεληθούν εξαιρετικά, όχι μόνο με την ελαχιστοποίηση της βλάβης του ήπατος, αλλά και με την παράταση της διάρκειας του SVR.

Έρευνες έδειξαν ότι τα άτομα που αντιμετωπίζονται στα πρώτα στάδια της ίνωσης (όπως μετράται με τη βαθμολογία METAVIR ) έχουν 92% πιθανότητα να παραμείνουν απαλλαγμένα από ιό για τουλάχιστον 15 έτη.

Πριν ξεκινήσετε οποιαδήποτε θεραπεία, είναι σημαντικό να αξιολογήσετε τόσο την προθυμία σας όσο και την ικανότητά σας να ακολουθείτε τη θεραπεία. Εάν προβλέπετε προβλήματα - συμπεριλαμβανομένων των εργασιακών ή προσωπικών ζητημάτων, της κατανάλωσης αλκοόλ / ναρκωτικών ή των φόβων για τα ίδια τα φάρμακα - φροντίστε να τα συζητήσετε με το γιατρό σας πριν ξεκινήσετε τη θεραπεία. Μπορεί να υπάρχουν διαθέσιμες υπηρεσίες υποστήριξης για να βοηθήσουν καλύτερα να ξεπεραστούν αυτά τα ζητήματα.

Εγκεκριμένα φάρμακα κατά της ηπατίτιδας C

Η θεραπεία με ηπατίτιδα C αποτελείται από έναν ή περισσότερους παράγοντες φαρμάκου, οι οποίοι συνήθως συνταγογραφούνται σε ένα πρόγραμμα διάρκειας 12 εβδομάδων.

Σε ορισμένες περιπτώσεις, η διάρκεια της θεραπείας μπορεί να επεκταθεί σε 24 ή ακόμα και 48 εβδομάδες, συχνότερα σε άτομα με κίρρωση ή σε ασθενείς που έχουν προηγουμένως αποτύχει στη θεραπεία.

Εκτός από την προδιαγεγραμμένη DAA, δύο άλλα φάρμακα μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως μέρος συνδυαστικής θεραπείας:

Η πεγκιντερφερόνη, χορηγούμενη με ένεση, τυπικά συνταγογραφείται με ριμπαβιρίνη. Η ριμπαβιρίνη, αντίθετα, χρησιμοποιείται συχνά από μόνη της σε συνδυασμό με ένα πρωτογενές φάρμακο DAA.

Η επιλογή φαρμάκων βασίζεται στον γενετικό τύπο (γονότυπος) του ιού στο οποίο έχει προσβληθεί το άτομο, καθώς και στην εκτίμηση της κατάστασης της υγείας του ατόμου και του προηγούμενου ιστορικού θεραπείας.

Υπάρχουν επί του παρόντος οκτώ φάρμακα DAA που έχουν εγκριθεί από την Αμερικανική Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων:

Φάρμακο Εγκρίθηκε για Προεγγραφή Δοσολογία Διάρκεια
Epclusa (σοφωσβουβίρη + βαλπατσασβίρη) τους γονότυπους 1, 2, 3, 4, 5 και 6 με ή χωρίς κίρρωση με το μας χωρίς ριμπαβιρίνη, ανάλογα με το γονότυπο και το ιστορικό θεραπείας ένα ταμπλέτα ημερησίως χωρίς φαγητό 12-16 εβδομάδες
Zepatier (elbasvir + γπραζοπρεβίρη) τους γονότυπους 1 και 4 με ή χωρίς κίρρωση με το μας χωρίς ριμπαβιρίνη, ανάλογα με το γονότυπο και το ιστορικό θεραπείας ένα ταμπλέτα ημερησίως χωρίς φαγητό 12-16 εβδομάδες
Το Daklinza (daclatasvir) τους γονότυπους 3 χωρίς κίρρωση με τον Sovaldi ένα δισκίο ημερησίως με τροφή 12 εβδομάδες
Technivie (ομπιτασβίρη + παραταπεβιρίνη + ριτοναβίρη) τους γονότυπους 4 χωρίς κίρρωση με ριμπαβιρίνη δύο δισκία ημερησίως με τροφή 12 εβδομάδες
Το Viekira Pak (ομπιτασβίρη + παραταπεβιρίνη + ριτοναβίρη, συν-συσκευασμένο με dasabuvir) τους γονότυπους 1 με ή χωρίς κίρρωση με ή χωρίς ριμπαβιρίνη, όπως υποδεικνύεται δύο δισκία οmbitasavir + παρατιπρεβίρη + ριτοναβίρη λαμβανόμενα μία φορά την ημέρα με τροφή και ένα δισκίο dasavuvir που λαμβάνεται δύο φορές την ημέρα με τροφή 12-24 εβδομάδες
Το Harvoni (σοφωσβουβίρη + ledispasvir) γονότυπο 1 με ή χωρίς κίρρωση μόνο του ένα ταμπλέτα ημερησίως με ή χωρίς τροφή 12-24 εβδομάδες
Sovaldi (sofosbuvir) τους γονότυπους 1, 2, 3 και 4 με ή χωρίς κίρρωση σε συνδυασμό με ριμπαβιρίνη, Olysio, πεγκιντερφερόνη + ριμπαβιρίνη ή Olysio + ριμπαβιρίνη, όπως υποδεικνύεται ένα ταμπλέτα ημερησίως με ή χωρίς τροφή 12-24 εβδομάδες
Olysio (simeprevir) γονότυπο 1 με ή χωρίς κίρρωση σε συνδυασμό με Sovaldi ή πεγκιντερφερόνη + ριμπαβιρίνη, όπως υποδεικνύεται μία κάψουλα ημερησίως με τροφή 24-48 εβδομάδες

Θα πρέπει να αναζητηθεί ειδικός συνεννόηση για άτομα που υποβάλλονται σε θεραπεία για ηπατίτιδα C μετά από προηγούμενη αποτυχία θεραπείας. Οι αποφάσεις περί καθυστερήσεων θα πρέπει να βασίζονται σε αξιολόγηση των τύπων και του συνδυασμού των φαρμάκων που χρησιμοποιήθηκαν προηγουμένως, καθώς και στην αξιολόγηση του ήπατος του ατόμου.

Σε ορισμένες περιπτώσεις, η δοκιμή γενετικής αντοχής, η οποία μπορεί να παρακολουθεί την ανάπτυξη της αντοχής του HCV στο φάρμακο, μπορεί να είναι χρήσιμη στην επιλογή φαρμάκων, ιδιαίτερα σε άτομα με μόλυνση γονότυπου 1 που έχουν εκτεθεί προηγουμένως σε DAAs.

> Πηγή:

> Αμερικανική Ένωση για τη Μελέτη των Διαταραχών του Ήπατος (AASLD) και η Εταιρεία Λοιμωδών Νοσημάτων της Αμερικής (IDSA). "Καθοδήγηση HCV: Συστάσεις για τη δοκιμή, τη διαχείριση και τη θεραπεία της ηπατίτιδας C." Ενημερώθηκε στις 6 Ιουλίου 2016.